Uz pomoć hipoterapije zdravlje korisnika može se poboljšati sa fizičkog, emocionalnog, psihološkog, društvenog i edukativnog aspekta.
Na fizičkom planu, hipoterapija utiče na:
Normalizaciju mišićnog tonusa, jačanje mišićne snage, povećanje obima pokreta, smanjenje stereotipnih pokreta, kontrola držanja tela, poboljšanje koordinacije i ravnoteže, simetrije pokreta.

Osnova terapijskog učinka hipoterapije ali i svih ostalih oblika jahanja je trodimenzionalno kretanje konjskih ledja gde se pri frekvenciji od 50-60 koraka u minuti na jahača prenese od 90 do 110 impulsa (što je jednako ritmu ljudskog hoda) koji se pri pravilnom položaju jahača prenose od karlice na trup, te posredno na celo telo i predstavljaju fizioloski trening karlice i trupa.
Sa konjskih ledja se na pacijenta prenose trodimenzionalni pokreti kroz sve tri ravni:

U sagitalnoj ravni karlica se pomera napred nazad
U frontalnoj ravni karlica se pomera levo desno
U transverzalnoj ravni su prisutne rotacije i dijagonalna kretanja karlice

Jahač se pri tome nalazi u tzv. inhibitornom, neutralnom položaju koji minimizira spazme u mišicima, ima široku bazu oslonca na sedište i bedra koji facilitira (olakšava) sedenje, te vrši abdukciju (širenje) bedara, koja je važna kod pacijenata koji su stalno u kolicima.
Korisnik je pokretljiviji i izdržljiviji, poboljšava mu se cirkulacija i disanje, senzorna integracija, usmerava mu se pažnja i povećava koncentracija.
Usvaja nove pojmove, ali i savladava veštinu jahanja.

Što se tiče psiholoških rezultata oni su sledeći:
Poboljšano samopouzdanje, povećani interes za vlastiti život i okolni svet, razvoj strpljenja, kontrole i discipline.

Društvene prednosti hipoterapije uključuju:
Razvijanje prijateljstva, razvoj ljubavi i poštovanja prema životinjama, zadovoljstvo, sticanje novog iskustava.

Edukativni ucinci su:
Učenje čitanja, učenje matematike, motorno planiranje, poboljšanje koordinacije oko-šaka, poboljšanje vidne i prostorne percepcije.