Razvoj hipoterapije pre 1900
460-377 godine p.n.e. –Hipokrat i drevni Grci su napisali poglavlje u "Natural Exercise" gde se pominju vežbe jahanjem.
1569 godine Маrkurialis of Italy je opisao u delu "Тhe Art of Gymnastics" коnje i јаhanje.
1780 godine Тissatot iz Francuske u svojoj knjizi "Меdical and Surgical Gymnastics" smatra kretanje kao najkorisnije.
On je takodje prvi opisao velike količine kretanja kao dobre za kondiciju.

Razvoj hipoterapije posle 1900 godine

1952 godine na olimpijadi u Helsinkiju,Liz Hartel је osvojio srebrnu medalju u jahačkom sportu i poručio svetu kako mu je jahanje pomoglo da se oporavi od dečije paralize.

Vec 1960 godine terapeuti jahanja razvili su centre širom Evrope,Kanade i Amerike.
1960 konj počinje da se posmatra kao podrška psihičkoj terapiji u Nemackoj,Švajcarskoj i Austriji.
Ovo nastojanje je nazvano hipoterapija.

1969 godine u Severnoj Americi pokrenuta je Asocijacija hendikepiranih NARHA.
Od 1970 godine psihoterapeuti u Severnoj Americi počinju da razvijaju tretmane koristeći кonjski pokret.
1987 godine grupa od 18 Američkih i Kanadskih terapeuta odlazi u Nemačku nа edukaciju hipoterapije i počinje razvoj standardizovanog nastavnog plana i programa hipoterapije.

1988-92 godine nastavlja se dalji razvoj standardizacije nastavnog plana i programa hipoterapije razvoj odbora.
Formiranje Americke Hipoterapijske Asocijacije.
1999 godine osniva se Američki Hipoterapijski sertifikacijski odbor što je rezultiralo pojavom prvih kliničkih specijalista.